post

محاسبات هواکش و هواده در انواع تهویه مطبوع ساختمان

هواکش و هواده ساختمان

تهویه حداقلی:

این سیستم به گونه ای طراحی شده که به محض کاهش دما از درجه خاصی شروع به کار کند ولی در بالاتر از set point دیگر کار نمی کند.

هوای سرد ورودی باید سرعت کافی داشته باشد تا به منتهی الیه سقف پرتاب شود و با هوای گرم آنجا مخلوط و گرم شود و سپس پایین بیافتد. در غیر این صورت هوای سرد و گرم نشده سریع روی بستر می افتد و بستر را مرطوب و سرد می کند. یکی از عوامل کاهش سرعت هوای ورودی، فقدان درزبندی مناسب”poor seal “است. روش آسانی برای ارزیابی و پایش میزان پرتاب هوا به سقف و به طور کلی ارزیابی کیفیت گردش هوا در سالن، آویزان کردن قطعات نوار کاست از سقف است.

در سیستم حداقلی از ” inlet “ها برای پرتاب “shooting ” هوا به زیر سقف استفاده می شود. نصب لوله پولیکا با قطر ۱۰ سانتی متر به موازات سقف هم به شوت کردن هوا به سقف کمک می کند ولی جای اینلت را نمی گیرد. یک اینلت خوب علاوه بر درزبندی خوب، صفحه ای برای جهت دادن به هوا دارد و نیز دارای قلاب است.

عرض سالن(متر)

فشار منفی(پاسکال)

۱۰

۱۰

۱۲

۱۳

۱۴

۱۵

۱۵

۲۰

۱۸

۲۵

 
 
طبق جدول هرچه عرض سالن بیشتر باشد، میزان فشار منفی برای شوتینگ هوا هم باید بیشتر باشد:

محل نصب اینلت هرچه بالاتر باشد، بهتر است. البته در صورتی که مانعی در مقابل آن نباشد. میزان باز بودن دریچه ها نباید از ۴-۵ سانت کمتر باشد. در غیراین صورت اینلت ها نمی توانند هوای کافی را به زیر سقف شوت کنند.

۲-۳- محاسبات تهویه حداقلی :

می خواهیم محاسبه کنیم در سالنی با ظرفیت معین،محاسبات هواکش و هواده دریچه ها در یک سیکل ۵ دقیقه ای چند دقیقه باید روشن و چند دقیقه باید خاموش باشند؟ یا در سالنی با مشخصات متفاوت، چه میزان اینلت یا هواکش می خواهیم.

فرض کنید سالنی با ظرفیت ۲۰۰۰۰ قطعه و وزن ۲۶۰۰ گرم و با ابعاد ۱۲×۱۰۰ متر داریم. به جدول راهنمای سیستم مراجعه می کنیم. می بینیم برای وزن۲۶۰۰ گرم ضریب ۱.۴۳۷ را داریم . پس میزان هوای لازم برای ۲۰۰۰۰ جوجه ۲۶۰۰ گرمی می شود:۲۸۷۴۰ متر مکعب در ساعت. (۲۰۰۰۰*۱.۴۳۷= ۲۸۷۴۰). از طرفی فشار منفی برای عرض ۱۲متر در جدول قبلی ۱۳ پاسکال بود. توان فن های ما هم که ۹۱ سانتی هستند، ۰.۷۵ کیلووات است. پس هر فن ۲۱۵۰۰ متر مکعب هوا را در یک ساعت بیرون می کشد. هوای لازم برای کل سالن ۲۸۷۴۰ متر مکعب بود که بر ظرفیت یک فن تقسیم می کنیم:

۲۸۷۴۰÷۲۱۵۰۰=۱.۳ فن

یعنی در عمل ۲ فن لازم داریم. حالا چند تا اینلت لازم است؟ شرکت ها مشخصات اینلت هایشان را به ما می دهند. مثلا فلان اینلت در فشار ۱۲ پاسکال، ۱۲۰۰ متر مکعب هوا شوت می کند؛ البته اگر ۱۰۰% دریچه باز باشد. ولی ما می خواهیم صفحه ای که به هوا جهت می دهد نیمه باز باشد تا هوا را به سقف شوت کند. پس حجم واقعی هوای ورودی نصف می شود یعنی ۶۰۰ مترمکعب در ساعت.

ما دو فن داریم که جمعا ۴۳۰۰۰ متر مکعب هوا را خارج می کنند. تقسیم این میزان خروجی بر ظرفیت هوادهی اینلت ها، عدد ۷۲ را به ما می دهد. یعنی به ۷۲ عدد اینلت نیاز داریم تا ۴۳۰۰۰ متر مکعب هوا را به زیر سقف شوت کنند. این سیستم صرفا برای فصول سرد و ۲ هفته اول پرورش است که مصرف سوخت بالاتر است.

مهم ترین نکته برای کنترل پرت انرژی، درزبندی کامل سالن هاست و برای این کار شناسایی منافذ اولویت دارد. برای این منظور از دستگاه های دود زا برای تولید دود در حاشیه سالن استفاده می شود و با روشن کردن تهویه ها، می توان منافذ احتمالی درز بندی نشده را شناسایی و عایق بندی کرد. درزبندی سقف که محل استقرار هوای گرم است، از همه جا مهم تر است. این سیستم به تایمری وصل است که مدت خاموشی و روشنی هواکش ها را تنظیم می کند.

اگر وسیله اندازه گیری CO۲ نداشته باشیم:

  • هفته اول و دوم و سوم: مدت کارکرد هواکش ها یک پنجم سیکل(مثلاً یک دقیقه روشن و ۴ دقیقه خاموش در سیکل ۵ دقیقه ای)
  • از ۲۸ روزگی: مدت کارکرد هواکش ها یک چهارم سیکل (مثلاً ۷۵ روشن و ۲۲۵ ثانیه خاموش در سیکل ۵ دقیقه ای)
  • از ۳۵ روزگی: مدت کارکرد هواکش ها یک سوم سیکل(مثلاً ۱۰۰ ثانیه روشن و ۳۰۰ خاموش در سیکل ۵ دقیقه ای)

یعنی هر هفته ۲۵ ثانیه به روشنی فن ها افزوده و به همین میزان از خاموشی آن ها کاسته می شود. هدف اصلی این افزایش و کاهش این است که میزان CO۲ زیاد نشود و میزان اکسیژن ۶/۱۹% وCO۲ کمتر از ppm۳۰۰۰ بماند. اندازه گیری اکسیژن کمتر میسر است. لذا اندازه گیری CO۲  برای اطمینان یافتن از میزان مناسب اکسیژن کفایت می کند و این به دلیل نسبت ثابتی است که بین این دو عنصر وجود دارد. در صورت امکان اندازه گیری    CO۲ ، مدت روشنی و خاموشی فن ها را بر اساس آن تنظیم می کنیم. در تهویه حداقلی هدف این است که هر۸ دقیقه یک بار هوای سالن کاملا عوض شود. در مقابل ” inlet “ها نباید مانعی وجود داشته باشد و از بیرون دارای پوشش باشند ولی بالا و پائین این پوشش باید باز باشد.

۴- تعداد هواکش لازم برای تهویه حداقلی:

مثلا سالنی با ابعاد۱۲۰×۱۲×۴ = m3۵۷۶۰ داریم و می خواهیم ببینیم چند تهویه ۹۰ سانتی متری لازم داریم . هر هواکش ۹۰ سانتی ۳۴۵ متر مکعب هوا را در هر دقیقه جابجا می کند و ظرفیت سالن ما m3 ۵۷۶۰ است که باید در ۸ دقیقه جابجا شود پس در یک دقیقه باید m3 ۷۲۰= ۸ ÷۵۷۶۰ تخلیه شود و برای تخلیه ۷۲۰ متر مکعب هوا در یک دقیقه به ۲ هواکش ۹۰ سانتی نیاز داریم: ۰۸/۲=۳۴۵ : ۷۲۰ البته با افزایش سن محاسبات تغییر می کند و هوای سالن باید در۵ دقیقه خالی شود پس برای همین سالن به ۴ هواکش ۹۰ سانتی متر احتیاج داریم زیرا برای تخلیه ۵۷۶۰ متر مکعب هوا در ۵ دقیقه، در هر دقیقه ۱۱۵۲ متر مکعب هوا تخلیه شود که معادل است با  ۴ هواکش ۹۰ سانتی :

m3 ۳/۳= ۳۴۵ ÷۱۱۵۲

دلیل این تغییر محاسبات، افزایش میزان co۲ متناسب با افزایش سن است که نباید از ppm ۳۰۰۰  بیشتر باشد. در واقع عدم تجاوز از این میزان دی اکسید کربن گاهی با تخلیه هوای سالن در ۸ دقیقه حاصل می شود گاهی در ۱۵ دقیقه و غیره. اساس تهویه حداقلی بر حفظ کیفیت هوا یعنی نسبت اکسیژن و دی اکسید کربن آن است. نکته دوم این که تهویه حداقلی در مرحله اول به تایمر وصل است و با آن تنظیم می شود و در مرحله دوم با ترموستات کار می کند نه با تایمر. نکته سوم این که در تهویه فشار منفی خیلی مهم است که باعث شود هوای بیرون با فشار کافی به تاج سالن برسد و در برخورد با هوای طرف مقابل، به کف سالن ریز ش کند. بهترین هواکش ها برای تهویه حداقلی، فن های ۹۰ سانتی است. تهویه مناسب به ازای هر کیلوگرم ۶ متر مکعب در ساعت است که البته تا روز ۲۱ام kg 1- 8/0بر کیلو کفایت می کند.

۵- میزان ورودی ها:

حداقل میزان باز بودن ورودی ها ۵ –۵/۲ سانتی متر است که با کمک موتور نصب شده در دیوار جانبی سالن تنظیم می شود. توصیه نمی شود از کابل برای هماهنگ کردن میزان باز بودن ورودی ها استفاده شود. در این مورد میله های استیلی ۸ میلی متری که انعطاف کابل را ندارد توصیه می شود تا همه دریچه ها به یک اندازه باز و بسته شوند. ورودی ها در فاصله ۶۰ سانت از انتهای سقف روی دیوارهای جانبی نصب می شوند و پشت آن ها حتما باید باد شکن باشد. مساحت باد شکن باید حداقل ۳۰ درصد بیشتر از مساحت ورودی ها باشد.

میزان ورودی مورد نیاز به میزان عرض سالن و سرعت جریان هوا بستگی دارد که طی جدولی به ما داده شده است مثلاً برای همان مثال اول که ۷۲۰ متر مکعب در دقیقه تخلیه هوا لازم داشتیم، اول آن را به ساعت تبدیل می کنیم که ۶۰ برابر می شود یعنی میزان هوای لازم برای تخلیه می شود ۲۰۰/۴۳ متر مکعب در ساعت. عرض سالن هم ۱۲ متر بود در مقابل این عرض، در جدول سرعت جریان باد ۵/۴ متر بر ثانیه را داریم که ۱ سانتی متر مربع ورودی به ازای هر ۳۰/۱ متر مکعب در ساعت نیاز داریم و این میزان برای ۲۰۰/۴۳ متر مکعب در ساعت می شود : ۳۲۳= ۳۰/۱ ÷۲۰۰/۴۳سانتی متر مربع ورودی لازم.

۱-۵- تهویه ترانزیشنال(بینابینی)

در این سیستم هوادهی از حداقل شروع و با افزایش سن و نیاز پرنده به حداکثر می رسد. از سیستم حداقلی شروع و به سیستم تونلی ختم می شود. این سیستم از فصل و دمای خارج سالن هم متاثر می شود. بدینسان ممکن است در یک روز از سه شیوه به ضرورت استفاده شود. مثلا ظهر که هوا گرمتر است از سیستم تونلی و شب از سیستم حداقلی توام با استفاده از تهویه کناری یا تهویه های انتهایی استفاده کنیم و اینلت ها را هم کاملا باز کنیم. هدف، تعویض هوا هر دو دقیقه یک بار است . این تهویه عمدتاً پاییزه و بهاره است. مانند تهویه حداقلی هوا از طرف  inletها وارد و در تاج سالن به هم برخورد می کنند و پائین می آید . اما فن ها همان فن های تهویه تونلی است.

۲-۵- میزان هوای لازم برای تهویه انتقالی:

در این تهویه علاوه بر هواکش های ۹۰ سانتی، از هواکش های ۱۲۰ سانتی (با ظرفیت ۱۰ مترمکعب در ثانیه یا ۶۰۰ متر مکعب در دقیقه یا ۳۶۰۰۰ متر مکعب در ساعت) استفاده می شود و هواکش ها با ترموستات کار می کنند. ورودی ها در دو طرف سالن، هوا را به تاج سالن می فرستند. سرعت جریان هوا ۲۵% (یک چهارم) سیستم تونلی است.

برای همان سالن ۵۷۶۰ متر مکعبی، چند هواکش ۱۲۰ سانتی می خواهیم؟ چون هوای سالن باید در ۲ دقیقه تخلیه شود پس در هر دقیقه ۲۸۸۰ متر مکعب هوا باید جابجا شود که چون ۴ هواکش ۹۰ سانتی هم داشتیم به جابجایی ۱۵۰۰ متر مکعب هوا در دقیقه نیاز دازیم که با ۵/۲ هواکش ۱۲۰ سانتی قابل انجام است.

 هواکش ۱۲۰ سانتی۵/۲= ۶۰۰ ÷۱۵۰۰

m3/min  ۱۵۰۰ = ( m3/min m3/s)  m3۲۸۸۰


برای آشنایی با سیستم تهویه خورشیدی

  •  
  • تهویه تونلی

اساس تهویه تونلی براثر خنک کنندگی هوای در حال حرکت است. توضیح آن که دمای احساسی”effective tempreture “از دمایی که سنسور و دماسنج نشان می دهد، مهم تر است. سنسور قادر به اندازه گیری اثر خنک کنندگی جریان هوا نیست. مثلا بر اساس جداولی که وجود دارد سرعت یک متر بر ثانیه به اندازه ۱ درجه به جوجه حس خنکی می دهد. سرعت ۲متر بر ثانیه ۳.۵ درجه و سرعت    ۳متر بر ثانیه ای هوا اثر خنک کنندگی ای معادل ۸ درجه سلسیوس دارد. نکته مهم آن که در پرندگان جوان تر و خصوصا در جوجه یک روزه این اثر تشدید می شود. مثلا سرعت یک متر برثانیه در یک روزگی معادل ۸ درجه اثر خنک کنندگی دارد در حالی که در ۷ روزگی، ۱۴ روزگی و ۳۵ روزگی این میزان به ترتیب۷،۶ و ۲.۵ درجه سلسیوس می باشد. در واقع فن باید بر موانعی نظیر کولینگ پد ( با ضخامت های مختلف) و سایر وسایل داخل سالن غلبه کند.

سرعت جریان هوا تا ۲۸ روزگی در تهویه تونلی نباید بیشتر از ۶۰ متر در دقیقه باشد پس سیستم خنک کننده را از ۲۸ روز به بعد راه می اندازیم (۲۸/۲۸) . این سیستم اساساً تابستانی و مخصوص هوای گرم است که با سرعت دادن به جریان باد باعث خنکی جوجه می شود. در این سیستم هوای سالن هر یک دقیقه یک بار عوض می شود و به دلیل این، سوخت نباید در هوای زیر ۲۵ درجه و ۲۵ روزگی مورد استفاده قرار گیرد که به آن قانون ۲۵/ ۲۵ گفته می شود.

  • میزان هوای لازم برای سیستم تونلی:

مبنای محاسبه میزان فن های مورد نیاز این فرمول است:

 سرعت هوا (متر /ثانیه) × سطح مقطع عرض سالن× ۳۶۰۰ ثانیه (یک ساعت) .

مساحت مورد نیاز برای دریچه ها هم از این فرمول محاسبه می شود:

ظرفیت فن(متر مکعب در ساعت) ÷ ۲.۵(متر /ثانیه)÷ ۳۶۰۰= مساحت اینلت ها ( متر مربع)

گفتیم که این سیستم مخصوص خنک کردن پرنده در فصول گرم از طریق سرعت دادن به جریان هواست. سرعت هوا باید ۵/۲ متر بر ثانیه باشد که دمای مؤثر را ۷- ۵ درجه کاهش می دهد و آن را به زیر ۳۰ می رساند. کل هوای سالن باید در یک دقیقه عوض شود.

هواکش های ما باید هوای ۴۸ متر مربع(دیواره عرضی سالن) را با سرعت ۵/۲ متر بر ثانیه تخلیه کنند که می شود ۱۲۰ متر مکعب در ثانیه ( ۱۲۰ =۵/۲×۴۸ ) و هر هواکش ۱۲۰ سانتی قدرتی معادل ۱۰ متر مکعب بر ثانیه برای تخلیه هوا دارد پس به ۱۲ عدد هواکش نیاز داریم:                                                                                            ۱۲=  m3/s۱۰÷ m3/s۱۲۰

حجم سالن m3۵۷۶۰ بود و کل ظرفیت هواکش ها m3/min  ۶۰۰×۱۲ پس کل هوای سالن با ۱۲ عدد هواکش در ۸/۰ دقیقه یعنی کمتر از یک دقیقه خالی می شود که مطلوب ماست:                                                   min۸/۰= (۶۰۰×۱۲):۵۷۶۰

اگر بخواهیم بدانیم سرعت جریان هوا چقدر است کل قدرت مکش هواکش ها m3/s۱۰× ۱۲ را بر سطح مقطع سالن (m2  ۴۸) تقسیم می کنیم که می شود m3/s۷۱/۲  که مطلوب است.

  • نوعی دیگر از محاسبه تعداد و قدرت مورد نیاز فن ها:

جهت محاسبه و طراحی مناسب سیستم تهویه یک سالن لازم است تعداد و قدرت فن ها و مساحت و موقعیت دریچه های ورودی سالن با توجه به ظرفیت پرورش سالن حداکثر وزن زنده پرندگان مورد پرورش و حداکثر دمای ممکن در فصول مختلف سال در نظر گرفته می شود. برای تعیین میزان هوای مورد نیاز پرندگان در یک سالن پرورش می توان از فرمول زیر استفاده نمود .

Cfm =min/ft012/0 ×Ib ×  f ×n

فوت مکعب در دقیقه= min/ft

حداکثر تعداد پرنده = n

حداکثر حرارت سالن =F

حداکثر وزن پرنده =Ib

در طراحی سیستم تهویه عرضی پس از محاسبه Cfmلازم است دقت شود در طول سالن از تعداد فن های مناسب با قدرت معین استفاده گردد .

مثال :جهت محاسبه تعداد وقدرت فن های سالن پرورش طیور که حداکثر تعداد پرنده ۱۰۰۰۰ عدد و حداکثر دمای محیط در فصول گرم سال به ۱۲۰ درجه فارنهایت می رسد و حداکثر وزن مورد انتظار پرورش ۵/۲ کیلوگرم یا ۶ پوند میباشد به طریق زیرمحاسبه می گردد.

                                         (فوت مکعب در دقیقه هوای مورد نیاز سالن)cfm = 86400 =   ۰.۱۲*۱۲۰ * ۶ * ۱۰۰۰۰

اگر در مثال فوق بخواهیم از فن های با قدرت   cfm 8000استفاده کنیم باید تعداد ۱۱ عدد جهت سالن فوق در نظر گرفته شود بهتر است در محاسبه فن های ضریب بالاتری در نظر گرفته شود.

۸۶۴۰۰/۸۰۰۰=۱۱

۶- رابطه هواکش ها و ورودی های هوا:

سرعت لازم برای جریان هوا با عرض سالن رابطه ای دارد که در جدول خاصی آمده است و سرعت مطلوب جریان هوا، تقریباً ۳/۱ عرض سالن، بر حسب متر در ثانیه است.

یک فن ۱۲۰ سانتی، در هر ثانیه ۱۰ متر مکعب هوا را خارج می کند و اگر عرض سالن ۱۲ متر باشد ، سرعت باید ۴ متر در ثانیه باشد پس این فن ۵/۲ متر مربع دریچه می خواهد (۵/۲ = ۴: ۱۰ )

اما در مورد ” inlet ” ها، استانداردهای دیگری وجود دارد و کارخانه سازنده به ما می گوید که ” inlet  “من ظرفیتش مثلاً ۳۰۰۰ مترمکعب در ساعت است . چند تا ” inlet ” با این مشخصات لازم داریم؟ برای محاسبه باید ببینیم قدرت مکش همه هواکش هایمان چقدر است مثلاً ۴ فن ۱۲۰ سانتی جمعاً قدرتی معادل ۰۰۰/ ۱۴۴=۳۶۰۰*۴ متر مکعب در ساعت دارند . آن را بر ظرفیت ” inlet” تقسیم می کنیم. تعداد دریچه بدست می آید . در این مورد تعداد لازم inlet   ، ۴۸تاست که در دو طرف نصب می شود.۴۸ = ۱۴۴۰۰۰:۳۰۰۰ inlet  ها در تهویه حداقلی و انتقالی استفاده می شوند.

۷- میزان لازم صفحات خنک کننده درتهویه تونلی:

حجم سالن را داریم . در مثال ما ۵۷۶۰ متر مکعب . سرعت هوای لازم ۵/۲ متر بر ثانیه است و ظرفیت مورد نیاز هواکش ها m3/se   ۱۲۰= ۵/۲ × ۴۸ . سرعت هوا در صفحات به ضخامت ۱۵ سانت، ۲ متر بر ثانیه است پس مساحت لازم برای صفحه می شود:

 ۶۰= ۱۲۰:۲ متر مربع یعنی هر طرف ۳۰ متر مربع

۸- یک روش ساده محاسبه برای تعداد هواکش:

تعداد هواکش از تقسیم سرعت جریان هوا (که باید ۱۲۰ متر بر دقیقه باشد) در یک دقیقه، ضربدر سطح مقطع سالن به متر مربع، تقسیم بر قدرت یک هواکش(متر مکعب هوا در دقیقه) به دست می آید. فن ۹۰ سانتی۳m۱۸۰۰۰ در ساعت(۳m ۳۰۰ در دقیقه) و فن ۱۲۰ سانتی۳m  ۳۶۰۰۰ در ساعت (۳m ۶۰۰ در دقیقه) و فن ۱۴۰ سانتی۳m ۳۹۰۰۰ در ساعت هوا ( m3۶۵۰-۷۰۰در دقیقه) را جابجا می کند.

مثلا در سالنی با ارتفاع ۴ و عرض ۸، سطح مقطع می شود ۳۲ متر مربع.در ۱۲۰ ضرب می کنیم می شود ۳۸۴۰ که اگر بخواهیم هواکش ۱۲۰ سانتی بگذاریم بر ۶۰۰ تقسیم می کنیم که می شود ۶.۴ هواکش.

به طور تقریبی هر کیلوگرم مرغ زنده احتیاج به جابجایی ۷- ۵ متر مکعب هوا در ساعت در سالن توسط هواکش ها دارد و جابجایی این میزان هوا نیاز به ۳ سانتی متر مربع ورودی هوا (هواده) به ازای هر متر مکعب هوا دارد. به این ترتیب برای یک سالن ۱۰۰۰۰ قطعه ای با جوجه‌ هایی به وزن ۲ کیلوگرم، نیاز به جابجایی ۱۰۰.۰۰۰ متر مکعب هوا در یک ساعت داریم که توسط ۳ هواکش بزرگ ۱۴۰ سانتی متری می‌تواند تأمین شود و از آن سو نیاز به ۳۰ متر مربع هواده ( cm2۳۰۰۰۰۰=۳×۱۰۰۰۰۰) دارد. تعداد هواکش ها را از این فرمول هم می‌توان محاسبه کرد:

قدرت هر هواکش در دقیقه ÷۱۲۰ × مساحت عرض سالن = تعداد هواکش لازم

که در آن ۱۲۰، سرعت حرکت هوا بر حسب متر در دقیقه است و مساحت عرض سالن از ضرب ارتفاع × عرض به دست می‌‌‌آید و قدرت کشش هوا در دقیقه را هم باید از کاتالوگ هواکش ها استخراج کرد.

جدول احتیاجات تهویه برای ۱۰۰۰ قطعه پرنده

وزن بدن پرنده

(kg)

حداقل میزان تهویه

((۰.۴m۳/kg/h

حداکثرمیزان تهویه

(m۳/kg/h

 ۵/۰

۲۰۰

۳۵۰۰

۱

۴۰۰

۷۰۰۰

۵/۱

۶۰۰

۱۰۵۰۰

۲

۸۰۰

۱۴۰۰۰

۵/۲

۱۰۰۰

۱۷۵۰۰

۳

۱۲۰۰

۲۱۰۰۰

۵/۳

۱۴۰۰

۲۴۵۰۰

 

۹-  خصوصیات هواکش ها:

  • فن های تک دور بهتر از فن های دو دورند.
  • فن ۹۰ سانتی۳m ۱۸۰۰۰ در ساعت(۳m ۳۰۰ در دقیقه) و فن ۱۲۰ سانتی۳m  ۳۶۰۰۰ در ساعت (۳m ۶۰۰ در دقیقه) و فن ۱۴۰ سانتی۳m ۳۷۰۰۰- ۳۹۰۰۰ وگاهی بیشتر در ساعت هوا را جابجا می کند.
  • بهتر است شاترِ فن در داخل باشد تا هم گرد و غبار کمتری بگیرد و هم ۲۵% بر ظرفیت و قدرتش افزوده شود . نصب قیف در قسمت بیرونی هم ۲۵% به ظرفیت و قدرت فن می افزاید . این قیف را به شکل مخروطی روی فن نصب می کنند.جهت پره ها هم نباید به بیرون باشد تا از ظرفیت فن کاسته نشود.
  • فن را با زاویه ۶۰ درجه نصب کنید یعنی قسمت بالا رو به خارج باشد.
  • لازم نیست ارتفاع فن زیاد باشد ولی در حدی باشد که پرنده بدان نرسد چون فن فقط فشار منفی ایجاد می کند و جهت حرکت هوا را inletها و پنجره های ورودی هوا تعیین می کنند.

۱۰- میزان تهویه پیشنهادی کاب:

به دلیل نیاز بیشتر جوجه کاب نسبت به راس، شرکت کاب برای روزهای اول تهویه ای ده برابری را نسبت به سایر شرکت ها توصیه می کند تا سیستم قلبی و عروقی دچار مشکل نشود.

  • سرعت هوا:

در ۲ هفته اول سرعت m/se3/0 هم برای جوجه مضر است و ایجاد کوران می کند. در ۲ هفته نخست سیستم تنظیم حرارتی جوجه راه نیافتاده و احساس سرمای بیشتری می کند. به طور کلی سرعت هوا باید در ۲ هفته اول m/se3/0 در هفته سوم ۵/۰ ، هفته چهارم ۱ و بعد از آن بیشتر از ۱ متر در ثانیه باشد. سرعت زیاد هوا باعث ایجاد نقاط کور و بی هوا می شود. سرعت هوا در سنین بالا و هوای گرم باید ۳ ـ ۷۵/۲ متر بر ثانیه باشد. در سیستم کولینگ پد سرعت مطلوب، ۵/۲ و در سیستم کولینگ با نازل مه پاش  ۲۵/۲ متر بر ثانیه است.

(بیشتر…)